“Gerçek bir filâtelist olabilmek, bu işin inceliklerini iyi öğrenmeye, uzun yıllar pul üzerine geniş ve ciddi araştırmalar yapmaya bağlıdır.” Pul koleksiyonculuğu ve tarihi hakkında merak ettikleriniz bu yazımızda.
İdealist bir Cumhuriyet öğretmeni olan Muzaffer Z. Yıldırımtel‘in 1958-59 yıllarında yazdığı denemelerinden derlenerek 1987 yılında İnkilâp Kitabevi tarafından yayımlanan “Koleksiyon Sevgisi” kitapçığından çeşitli bölümler aktaracağımız bu yazı dizisini keyifle okumanızı dileriz. (Fotoğraf ve çizimler: Semra – Hasan Kurbanoğlu)
Posta pulu ve filâteli
Devletlerin posta idarelerince çıkarılan, renkli ve resimli küçük etiketlere posta pulu diyoruz. Arka yüzleri zamklı ve kenarları genellikle dantelli oluyor.
Pullar, belirli tirajda seriler halinde ve bir kereye özgü hazırlanıp yayımlanır. Geçerlik sürelerince para yerine işlem görebilmeleri, olumlu özelliklerinden biridir. Uygarlığın oldukça yeni buluşlarından sayılan posta pulları, filâtelik kaynaklarda belirtildiğine göre, ilk defa Rowland Hill adında bir İngiliz tarafından düşünülmüş ve 19. yy. ortalarından beri kullanılır olmuştur.
Filâteli sözcüğü ise, aslında vergiden muaf eşyalar toplamayı sevmek anlamına geliyor. 1865 yılında Harpin adlı bir Fransız’ın ortaya attığı bu sözcük, şimdileri yalnızca pul koleksiyoncularınca benimsenmiş ve pul bilim, pul sevgisi, pul dostu karşılığında kullanılır olmuştur. Pul koleksiyoncularına da filâtelist denmektedir.
Ne var ki, gerçek bir filâtelist olabilmek, bu işin inceliklerini iyi öğrenmeye, uzun yıllar pul üzerine geniş ve ciddi araştırmalar yapmaya bağlıdır.
Pul koleksiyonculuğunun doğuşu ve yayılışı
Pul ticareti, sergiler, müzayede ve kulüp etkinliklerine bakılınca, çağımızda en yaygın toplama merakının posta pulları üzerinde gelişmiş bulunduğu söylenebiliyor.
Yüzyılımızın başlarından beri pul yayını hızla çoğalmaktadır. Çıkarılmakta olan pulların günlük dünya ortalaması 8 seriyi bulmaktadır. Özellikle yeni makineler sayesinde nefis pul baskıları yapılabilmekte, pullar, çok beğenilen ince sanat ürünleri arasına katılmış bulunmaktadır. Öte yandan, pul denilen bu sevinin etiketin devlet eliyle hazırlanıp geçerliğe sunulması da, bu yaygınlığın nedenleri arasında önemli role sahiptir.
Denilebilir ki, pulların en alımlı tarafı renkleridir. Pul baskılarında, uluslararası standartlara göre başlıca 31 değişik renk tonu kullanılmaktadır. Bununla beraber, pulların asıl değeri, üzerlerindeki resim ve grafik güzellikleriyle, bunların kompozisyon tarzında belirir. Dünya ülkeleri kültür, sanat ve örflerini, kalkınma çabalarını, doğal ve anıtsal güzelliklerini, tarihî olay ve kişilerini tanıtma yolunda pul denilen bu küçük araçtan yararlanmaktadırlar. Böylece pul serileri ilginç bilgi ve kültür kaynakları durumuna gelmişlerdir.
Nitekim D. D. Eisenhower bir konuşmasında, pulu güzel sanatların ve bilimlerin resimli tarihi şeklinde nitelemiş ve insanlığın, evrimini pul üzerinde tanımladığını belirtmişti.

Posta pulları, bu nitelikleriyle gönülleri fethederek, sahip olabilme duygularımızı kamçılamakta gecikmemiş ve pul toplama işi günümüzde pek hoşlanılan bir uğraş olarak tüm dünyayı sarmıştır. Yüz milyon kadar meraklının pul toplayıcısı olduğu sanılıyor. Bunun yarısı Avrupa ülkelerinde yayılmış bulunmaktadır.
Eski Başkanlardan F. D. Roosevelt, Alphonse XIII., Romanya krallarından Carol, Mısır krallarından Fuad I. ve Faruk I., Philippe Ferrari, F. C. Cromvel ünlü pul koleksiyoncuları idiler. Georges V.’den itibaren düzenlenmeye başlanan «İngiltere Kraliyet Pul Koleksiyonları»nın şimdi dört yüze yakın büyük albüm doldurduğu söylenir.
Pulların dünya pazarlarında gördüğü yüksek ilgi karşısında, devletler, tirajı fazla ve daha güzel pullar basmada âdeta yarışıyorlar. Hattâ Andorra, Monaco, San Marino ve Liechtenstein gibi minik Avrupa devletleri, sık sık gayet nefis pul baskıları yaparak, bütçelerinin yarı gelirini bu yoldan sağlamaktadırlar. Özellikle Liechtenstein Prensliği’nin pulları her yerde rağbet görmektedir. Koleksiyoncular, bu rağbetin nedenini grafik yönünden çok güzel, emisyon bakımından da iyi bir düzenle kombine edilmiş olmasına bağlıyorlar.
Başlangıçta, koleksiyoncular, yayımlanan tekmil dünya pullarını toplayabilmeyi amaçlamakta idiler. O dönemde bir pulun değeri, sadece az basılmış oluşu ya da nadir bulunuşu ve ilerde daha yüksek kıymet kazanma olasılığı ile ölçülüyordu.
Günümüzde, değil dünya pullarını, bir ülkenin çıkardığı tüm pul serilerini toplayabilmek bile oldukça güçleşmiştir. Bu yüzden, pulculuk alanında toplama çerçevesini daraltmak gereği duyulmaya başlanmış, böylece pulculukta bir takım koleksiyon tipleri ve küçük konular ortaya çıkmıştır.
Pul koleksiyonları bugün başlıca 9 tip üzerine yapılmaktadır:
- Blok koleksiyonu
- Dandelsiz pullar koleksiyonu
- Erörlü pullar koleksiyonu
- İlkgün zarfları koleksiyonu
- Ülke koleksiyonu
- Anı pulları koleksiyonu
- Tematik pullar koleksiyonu
- Çeşit koleksiyonu
- Damgalı pullar koleksiyonu
Koleksiyonculuğa yeni başlayacak olanların, pulla tanışma ve onlarla dost olma devresi geçirmeleri bakımından, önce damgalı çeşit pullar toplamalarında yarar görülmektedir.
Damgasız pul koleksiyonculuğuna karar verilince de ülke koleksiyonu, anı pulları, tematik pullar ya da çeşit pullar tiplerinden birinin seçilmesi uygundur.
Tematik pullar koleksiyonu son yıllarda özellikle revaçtadır. Tematik pul sözü, «konulu pul», «bir konu üzerine» anlamında kullanılmaktadır. Örneğin: spor, hayvanlar, çiçekler, kuşlar, böcekler, sanat, uzay, ünlü kişiler, müzik, tiyatro, uçaklar, gemiler, demir yolları, izcilik, tıp, din, pul üzerine pul, Noel, ünlü tablolar, deniz hayatı, turizm ve Birleşmiş Milletler, günümüzde işlenen başlıca temaları teşkil etmekte ve koleksiyoncu, sevdiği bir tema üzerine çıkarılmış pul serilerini toplama ve düzenleme ile yetinmektedir.
Pulculuk önderlerimizden Kâmuran Günseli «Osmanlı İmparatorluğu ve Cumhuriyet dönemlerinde çıkarılmış pulların içinde öyle emisyonlar vardır ki, bunların her biri başlıbaşma güzel birer koleksiyon oluşturmaya yeterlidir. Hem de büyük bir parasal sorunla karşılaşmadan» diyor ve öğütlerine şunları ekliyor: «Koleksiyoncunun belli bir amacı, fikri olması gereklidir. Pul sergilerinde filâtelik parçalara, mizanpaja, genel görünüşe, koleksiyonun gelişme derecesine ve özellikle filâtelik bilgiye not verilir. Jürilere, bu kıstaslara göre kullanacağı en yüksek puan, filâtelik bilgiler için tanınmıştır.»
Gerçekten, öteki koleksiyon konularında olduğu gibi, pulculukta da gelişigüzel toplamalara yer yoktur.
Elimizdeki pulların, rastgele yerlerde saklanmaları halinde kısa zamanda değerden düşecekleri bilinmektedir. Albüm kullanmak bu sakıncayı ortadan kaldıracaktır. Pullar albümler içinde örselenmekten korunmuş olurlar. Piyasada her vakit için çeşitli büyüklükte pul albümleri bulunabilmektedir. Pulun elle tutulması bozulmalarına yol açacağından, koleksiyoncular bu iş için pul maşası kullanmaya özen gösterirler. Pullardaki küçük motifleri, resim ve yazıları rahatça görebilmek için büyüteç dediğimiz araca gerek vardır.
Pulculuk araçlarından biri de Adontometre’dir. Bunlar dantel ölçüsünde kullanılan uluslararası standart cetvellerdir. Pulları düz albüm sayfalarına ya da levhalara tutturmak için yararlanılan, saydam ve zamklı küçük şeritlere şarniyer deniyor. Bunu, koleksiyonlarını tamamlayan ve sınıflamadaki pul yerlerini sabitleştirenler kullanıyorlar. Yeni başlayanlara salık verilmez.
Her ülkede ve pul kurumları eliyle düzenlenen pul katalogları parça sayıları, damgalı – damgasız değerleri, sürüm devresi ve diğer bilgilerden haberdar edilmektedir.
Pulların kenarlarındaki tırtıllara dantel deniyor. Koleksiyona alınacak pulların dantelleri tam ve sağlam olmalıdır. Bir pulun niteliğini saptarken «dantel sayısı» da belirtilir. Pulun 2 cm. lik kısmında bulunan dantel yivlerinin sayısı dantel sayısını gösterir ki, bu ölçüm Adondometre ile yapılır.
Posta idarelerince, her seri pulun yayınlanışında geçerlik süresi belli edilmiştir. Geçerliliğin bitiminde, idare elinde henüz kullanılmamış çok sayıda pul kalırsa, bunlar ya yok edilir ya da üzerlerine yeni bir baskı yapmak suretiyle bir zaman daha kullanılmaları sağlanmış olur. Pul üzerine ikinci bir baskı yaparak, onun değerini ya da aslını değiştirme işlemine sürsaj; değişikliğe uğratılan pula da sürsajlı pul denir.
Posta pullarının renklerini ayırt etmenin güçlüğünü ortadan kaldırmak üzere renk rehberleri hazırlanmıştır. Koleksiyoncunun elinde bu rehberlerden bir tane bulunmalıdır.
«Damgasız pul» toplayanların, her çıkan «seri»yi ilk elden ve kolayca temin edebilmeleri için posta idarelerine abone kaydolmalarında yarar vardır.
Filâteli etkinlikleri
Pulu sevdirmek, pul koleksiyonculuğunu ve pula ait bilgileri yaymak, eskiyen pullara değer biçmek, pul sergileri ve yarışmaları düzenlemek, mübadele imkânları hazırlamak ve böylece koleksiyoncuları bir araya getirmek gibi amaçlarla, her ülkede kulüpler ve dernekler kurulmuştur. Bunlara Filâtelist Kulüpleri ve Filâteli Demekleri adı veriliyor.
Bu pul yuvaları birleşerek «federasyonlar» oluşturmuşlar, dayanışmalarını daha da pekiştirmişlerdir. Örneğin A.B.D.’nde onbeşbin kadar filâtelist kulübü ve yaklaşık yirmibin kadar da pul ticareti ile uğraşan kuruluş bulunduğu bilinmektedir.
Pul ve pulculuk üstüne, dünyanın beş kıt’asında son derece bol yayın yapılmaktadır. Yalnızca A.B.D.’nde 40’ı aşkın pulculuk dergisi çıkarıldığını belirtmek, bu uğraşın yoğunluğunu göstermesi yönünden yeter sanırız. Kuşkusuz en yetkin pul dergisi STAMPS’dır.
Pulculuk yayın hayatı, Avrupa’da özellikle Almanya, İngiltere ve Fransa’da çok gelişmiştir.
Uygulanan ilgi çekici ve yararlı etkinliklerden en önemlisi, hemen her yıl muhtelif kentlerde düzenlenmekte olan ulusal ve uluslararası karakterdeki pul sergileri ve yarışmaları’dır. Bu sergilerin özendirici olduğu kadar, bilgi ve görgü arttırıcı rolleri de vardır. Her sergi, düzenlendiği ülke ya da kente ve yılına göre adlandırılmaktadır. Örneğin ESPANA-75, BALKANFİLA-V, THEMABELGA-75, ITALIA-76, HAFNIA-76, INTERPHIL-76, SAMSUN-76, ANKARA-79, NORWAY-80, LONDON-80 v.b.
Görülüyor ki, filâtelistler kendilerine bir yandan ulusal ve diğer yandan uluslararası geniş ve etkin bir çevre yaratmayı başarmış bulunuyorlar.
«Koleksiyoncunun belli bir amacı, fikri olması gereklidir. Pul sergilerinde filâtelik parçalara, mizanpaja, genel görünüşe, koleksiyonun gelişme derecesine ve özellikle filâtelik bilgiye not verilir. Jürilere, bu kıstaslara göre kullanacağı en yüksek puan, filâtelik bilgiler için tanınmıştır.»
Bizde, posta pulunun ilk kullanılmaya başlaması 1868 yılında olmuştur. Ama Türkler arasında pul toplama sevgisinin asıl yayılışı 1940’lı yıllardan itibarendir. T.F.D.F. Başkanı ve filâteli otoritemiz Tevfik Kuyaş’ın ifade ettiğine göre, yurdumuzda, pul toplayanların sayısı bugün bir milyon dolayındadır.
Türk pulculuğunun başlıca merkezi İstanbul’dur. İstanbul, birçok pul mağazaları ve büyük pul tüccarlarıyla birlikte, filâtelik yayınlar ve sıksık düzenlenen toplantı, müzayede, sergi ve yarışma gibi etkinlikleriyle canlı bir görünüşe sahiptir. Bu kentimiz, aynı zamanda dünyanın sayılı filâteli yuvalarından biridir.
Pul ticaretinin son yıllarda Ankara ve İzmir’de de yoğunluk kazandığı müşahede edilmekte; gençlerimizi pul koleksiyonculuğuna özendirme çabasının Anadolu’nun küçük vitrinlerine kadar yayılmış bulunduğu izlenmektedir.
Türkiye’de pul severleri biraraya getiren 30’u aşkın kulüp ve dernek kurulmuştur. Bunların bir kısmı İstanbul’dadır. 1948 yılı başlarında kurulan İstanbul Filâtelist Kulübü (Î.F.K.), Türkiye pulculuk kulüpleri içinde en eskisidir. Günümüzdeki dernekler Türkiye Filâteli Dernekleri Federasyonu (T.F.D.F.) bünyesinde toplanmışlardır.
1951 yılından itibaren İstanbul, İzmir ve Ankara’da yayın hayatımıza giren başlıca 7 filâteli dergisi, Türk pulculuğunun yayılma ve gelişmesinde önemli roller oynamışlardır. İstanbul’da, Federasyonun yayın organı Türk Pulculuğu ile, Ankara’da çıkarılan Yeni Koleksiyon adlı dergiler bu hizmeti ciddiyetle sürdürmektedirler. Ayrıca bazı gazetelerimiz zaman zaman «pul ve pulculuk» üzerine okuyucularına bilgi ve haberler sunmaktadır. Hattâ, bir ara Türkiye Radyoları da programlarında filâteliye yer vermişti.
Öte yandan, Türk Pullan Mübadele Kulübü (T.P.M.K.) pul toplayıcılarına kolay ve emin «değişme» olanakları sağlamakta; uzman filâtelistlerimiz, meraklı gençlerimizin yönlendirilmesi ve bilgi soksanlarının giderilmesi hususunda yardım görevlerini sevgi ile benimsemiş bulunmaktadırlar.
Yurdumuzda ilk pul sergisi, 4 Temmuz 1951 tarihinde ve İstanbul Spor ve Sergi Sarayı’nda düzenlenmişti. Sergiyi, o günlerde 800.000 dolayında kişinin engin bir beğeni ve coşku içinde gezmiş bulunuşu; daha sonraki zamanlarda, Anadolu’nun muhtelif kentlerinde açılan sergilerin de aynı duygularla izlenişi; pul sergilerinin, sanat ve kültür hayatımızda ne denli değer taşıyan bir «hareket» olduğunu ortaya koymaktadır.
Türk filâtelistleri, yıllardan beri uluslararası sergi ve yarışmalara ilginç etüdlerle, muntazaman kakılmakta, yüksek düzeyde başarılar elde etmektedirler.
Bütün bu olaylar, Türk pulculuğu için daha büyük mutlulukların habercisi sayılır.
Yazı dizisi
- Koleksiyon Sevgisi-1 Güzel Eşyalar Cenneti
- Koleksiyon Sevgisi-2 Koleksiyona Nasıl Başlanır?
- Koleksiyon Sevgisi-3 Koleksiyon Konuları
- Koleksiyon Sevgisi-4 Posta Pulları ve Pul Koleksiyonculuğu
- Koleksiyon Sevgisi-5 Kitap Merakı ve Kitap Koleksiyonculuğu
- Koleksiyon Sevgisi-6 Kartpostal Koleksiyonculuğu
- Koleksiyon Sevgisi-7 Kupür Koleksiyonculuğu
- Koleksiyon Sevgisi-8 Harita Koleksiyonculuğu
- Koleksiyon Sevgisi-9 Kibrit Kutusu ve Sigara Paketleri Koleksiyonculuğu
- Koleksiyon Sevgisi-10 Doğa Koleksiyonculuğu
İlginizi çekebilir
- Ülkemizin İlk Pul Koleksiyonu Dergisi «Pul Mecmuası»
- Pul Koleksiyonculuğu Ölüm Döşeğinde mi?
- Posta Pulunun Kısa Tarihi
- Bibliateli
- Koleksiyon Sevgisi-4 Posta Pulları ve Pul Koleksiyonculuğu
- Koleksiyon Sevgisi-3 Koleksiyon Konuları
- Anadolu Pulları ile Kullanılmış Kartpostallar
- Postanın Tarihçesi
- Barbados Pulları: 100 Yaşına Girenin Pulu Hazır!
- Türk Filateli Dergileri Tarihçesi: Pul Derneği Dergisi
- Yüksek Kaldırım’ın Eski Ünlü Pulcuları (1950’li Yıllar)
0 Yorum bulunuyor “Koleksiyon Sevgisi-4 Posta Pulları ve Pul Koleksiyonculuğu”